Grijs grijzer grijst!

Toen ik vanmorgen op mijn racefiets sprong was het al grijs, maar eenmaal Wijk aan zee in inrijdend vandaag voor de 3^de ronde van de tienkamp was het de overtreffende trap. Somber ogend dorp, troosteloos in de mist met lichte motregen, nee allesbehalve warm en gezellig wat het in de zomermaanden kan zijn. Maar daar komen we niet voor wel om mist en rook op het bord voor je tegenstander op te trekken. Eenmaal de zaal ingelopen deed dit mij ook weer denken aan mijn dochter toen zij nog en kleine meid was, he pap er zitten hier alleen maar oude grijzen opa’s en zo is het. Alleen in de hoge top 1 , 2 en 3 groepen zie je veel jeugdige schakers die opgegroeid zijn met de computer en tussen de ervaren oude knakkers hun partijen spelen, vaak met succes. Zo anders in de groepen lager waar de gemiddelde zo net onder de gepensioneerde leeftijd ligt of zo wel vaker ouder. Je kunt zelfs zeggen hoe lager de groep hoe ouder de deelnemers. Wel gezellig, nemen hun tijd en spelen vaak behouden maar degelijk, verzin het maar zie je ze denken achter het bord.

Vandaag wederom veel te laatkomers bij ons op balkon vanwege de afslag/ afrit werkzaamheden bij Beverwijk, volgende weekend zijn de Alkmaarse schakers de klos op de heen weg mag ik geloven. Eenmaal achter het bord met zwart tegen Liesbeth Rietvink, de hoogst gerate bij ons in de groep en nog ongeslagen. Moet zeggen op het tactisch vlak liet ze steken vallen en won daardoor een kwal, effe goed opletten met wat lastige paarden voor de vorkjes, zo zonde van je mooie torens anders maar onder de na strubbelende druk uitgekomen en afruilen naar gewonnen eindspel wat ze netjes op tijd op gaf, binnen mijn 2^de punt. Om mijn bord stonden al wat Koedijkers en vaak betekent dat niet veel goeds, Hetje stond met de duim naar beneden en Jan R moest een offer van zijn opponent weerleggen en stond na 1 uur spelen beroerd in de penningen, moeilijk, moeilijk vrees het ergste. John Fokke blunderde 1 stuk weg, had geen voordeel of zelfs geen aanval er voor terug, troosteloos die stelling net als het weer. Nee op het balkon viel het allemaal wat tegen, Ja Ronald Kamps was behouden zijn stelling aan het opbouwen, maar hij speelde nog toen ik me naar beneden begaf. Paul zag ik lekker opgewekt aan de wedstrijdbalie staan, ja binnen? Hij lachte, ja binnen, gelukkig ik ben niet de enige. Hij ging meteen weer fietsen richting Alkmaar met de wind in de rug, nagenieten van zijn overwinning. Jan Barteling zijn stelling was flink uit gedund en Jan had mooie vrij pion meer, beide torens en de loper was voor Jan een paard voor zijn tegenstander, als Jan niks fout doet moet hij hem winnen lijkt mij.

Koos heb ik alleen zien lopen buiten in de mist en verder wil ik nog kwijt dat Ronald Brink een mooie partij op het bord toverde wat ik best knap vind na zo lang geen stuk te hebben aangeraakt. Het was zeer druk om zijn bord en dat is altijd leuk en geeft wat druk, hoe het afliep, ik weet het niet ,ik ging huiswaarts.

Van een goed ontmutste Ron Mollenkamp vanwege de temperatuur, jullie vliegende reporter.