TATA 2016,

Tijden veranderen!

Spreek met Paul af, ben om half elf bij je voor een nieuwe editie Tata chess.

In de auto realiseerde we ons dat het wel erg hard achteruit dendert met het animo om mee te doen met het grootste, meest historisch schaaktoernooi ter wereld bij ons om de hoek in NoordHolland, er zijn zo in de auto tellend niet meer dan een schamele 7 leden die hier acte de presence geven. Ooit in vervlogen tijden waren dit er in de 30. Nu moeten we blij zijn dat we bij de inschrijving nog wat oud leden spotten zodat we ons toch nog en beetje in vertrouwde kringen begeven. Spelers als Ronald Kamps (waarvan zijn tegenstander pas morgen aan komt en of hij dan donderdag wil spelen, dus die kan onverrichte zake weer naar huis) Ronald Brink, ja tijd niets van vernomen maar ook Ruud Nieuwenhuis, Ron Greven, Jawdat Adib en good old Henk de Waal, Thijs v Wijngaarden met de opmerking dat mee spelen zwaar is maar niet spelen zwaarder (welke groep het voor hem zou worden hoorde hij nog later ivm kampioenschap 2 jaar eerder en recht op G6) ongetwijfeld nog enkele vergeten. Tijdens de traditionele lange wacht periode, tussen inschrijving en eerste zet, zaten we lekker met een koppeltje van vier man te mijmeren over vroeger hier en daar op de club. Koos, Hetje, Paul en ik (Ron). De oude doos ging open en Koos begon herinneringen op te halen van wel eer. Gaandeweg ontstond het idee dat er elke dag iemand een verslag zou maken van onze verrichtingen en belevingen op het toernooi in Wijk aan Zee.

Wederom op het balkon helaas voor mij waar ik de zaal gehoopt had, na mijn inspanning van vorig jaar. Ging lekker moet ik zeggen, Paul had nog een tip gegeven over dat groep 6ers, bange poepers zijn die voorzichtig schuiven en altijd op zeker spelen, dus deed ik er op tijd een op tempo agressieve zet tussendoor, die hout sneed. Direct voordeel en na 3 uur hengelde ik de pot binnen nadat mijn tegenstander ook geen tijd meer had na al die ellende voor hem op het bord in 23 zetten, schaakmat. Even daarvoor kwam de bijna 75 jaar jonge Jan Rietveld naar mijn stelling kijken en ik schoot hem aan hoe het bij hem was afgelopen, ja ja ja remise had er meer uit kunnen halen Ron. Gaf kwal voor pionnen en stuk en ja daar vervloog mijn voordeel, maar met zwart en niet verloren dus ben tevreden. Zo is dat Jan! Op dat moment was John in een waar gevecht verzeild geraakt tegen de ook bekende Anton Schermer. Zijn tijd pakkend turende op zijn kenmerkende stijl schaakte John zich naar een aantrekkelijke stelling met initiatief op de dame vleugel. Later sprak ik Anton met de droge woorden dames er af, versimpelen en remise dat was het echt wel. Het mooie van het balkon is wel dat je op iedereen neer kijkt en dit bedoel ik alleen wat stellingen betreft. Kijk regelrecht naar Barteling. Al snel niet florissant kwaliteit achter een hele open konings stelling met voor zijn tegenstander wat plukjes pionnen, nee leek mijn kansloze missie aan het worden zo van boven bekeken, maar hij zat nog toen ik de Moriaan verliet met Paul die zoals hij zelf zei afgepoederd was door de enorm aardige sympathieke campingmaat van Jan Rietveld in Dieren, Cor van Etten. Niks in te brengen en waar ik dat wel kon niet goed gerekend, dik en dik verdiend. Rest mij de uitslagen van de Zonaanbidders Koos en Hetje of zaten ze in de duin pan, ik hoor het morgen wel. Van Koos ga ik wel wat verwachten, zat lekker ontspannen in zijn vel en er werd al weer gesproken om as zaterdag heen te wandelen Paul ,Koos en Hetje sowieso en misschien doe ik ook wel mee met deze oude knarren die de beentjes het werk laten doen.

Morgen verslag van andere vliegende verslaggever maar wie? De gene die het eerste klaar is

Groet van goed gemutste Ron Mollenkamp